Turrialba

3 dagen Turrialba.


Dag 1
Met de boot hebben we het Nat Park Tortuguero via een andere kant verlaten.
Een stuk waar de rivier ook smaller is. Weer een mooie tocht met als klap op de vuurpijl, net voor het einde,nog een grote krokodil gespot.
Na de boot nog 4 x met een bus gereisd en uiteindelijk kwamen we na 8 uur reizen aan bij het gastgezin van Marja in Turrialba.
Mijn bedje was al netjes klaar gezet in de kamer van Marja en ook was er nog avondeten voor ons. Prima geregeld dus.


Dag 2
De volgende dag heeft Marja mij laten zien waar ze vrijwilligerswerk doet en waar ze de Spaanse taal leert.
Marja doet vrijwilligerswerk op een kinderschooltje en daar loopt ze mee met de kleuters. Na 2 weken afwezigheid werd ze weer met open armen ontvangen door de kleuters. En mij bekeken ze met nieuwsgierigheid. Leuk om weer eens in zo'n kleuterklas te zijn. Het deed me denken aan de kleuterjaren van Kim en Bjarne. Alleen hebben deze kinderen wel minder speelgoed om mee te spelen en gaat het er een stuk chaotischer aan toe dan bij ons. Maar leuk was het wel om te zien en ook leuk hoe Marja er al helemaal bij hoort. Sommige kleuters waren niet bij haar weg te slaan. Het knutselen bestond uit een kerstactiviteit en dat was toch wel even raar om mee te maken. Hier zijn ze daar al volop mee bezig en ook de kerstwinkels komen te voorschijn. En als je dan volop vakantie aan het vieren bent in 27 graden celsius dan is dat toch wel raar om mee te maken. Kerstmis is voor mijn gevoel nog heel ver weg.
De middag bracht ik door in de taalschool. Deze ligt heel mooi in de bergen met een mooie tuin er om heen. Geen straf om hier even 2 uurtjes door te brengen terwijl Marja les had. En stiekem even meeluisteren hoe ze het doet. En dat gaat helemaal niet slecht. Ze spreekt echt al behoorlijk Spaans en kan zich prima redden.
Na de les nog wat door Turrialba gelopen en toen was het alweer tijd om te gaan eten bij het gastgezin.


Dag 3
Voor Marja weer een dag voor de kinderschool en Spaanse les.
Vandaar dat ik deze dag in mijn eentje op stap ben geweest. Ik ben met de bus
Naar Cartago geweest. Na een mooie rit van een uur door de bergen,kwam ik aan. Cartago ligt wat hoger en daarom waait het hier meer dan elders. Een aangename verkoeling.
Cartago heeft de grootste kerk van Costa Rica. De Basilica Nuestra Senora de Los Angeles. Op 2 augustus wordt er vanaf de hoofdstad San Jose een 22 km. pelgrimstocht gehouden naar deze basiliek. Sommigen pelgrims lopen deze tocht op hun handen en voeten. Aan de tocht nemen wel 2,5 miljoen gelovigen van Costa Rica deel. Vanuit het hele land komen ze naar San Jose om deze tocht gezamenlijk af te leggen.
Terwijl ik de basiliek aan het bezoeken was, werd er een mis opgedragen en ook toen waren er gelovigen die van achteruit de kerk over het middenpad op hun knieen naar het altaar kropen. Zowel jong als oud. Het viel me ook op dat de basiliek tijdens de mis goed gevuld was. Iets wat in Nederland alleen maar achteruit gaat. Hier in Costa Rica neemt de religie nog een belangrijke plaats in.
Ook heb ik de ruines van Cartago bekeken. Deze liggen midden in het centrum. De ruines zijn de overblijfselen van de eerste kerk in Cartago maar deze is in de loop der tijd door 6 aardbevingen verwoest. In tegenstelling tot de Basilca
heeft men besloten om deze niet meer op te bouwen. De ruines vormen voor de bewoners nu een mooie plek om even uit te rusten en te genieten van de verkoelende wind die hier staat.
Alvorens de bus weer terug te pakken heb ik nog even wat winkeltjes bekeken (stelde niet veel voor)en de plaatselijke markt bezocht. (Was wel aardig)
Aangekomen in Turrialba op het busstation op Marja gewacht,die uit de taalschool kwam en samen naar het gastgezin gelopen.
Al met al weer een geslaagde dag.

En dan gaat het hard. Vanavond mijn laatste nachtje hier bij het gastgezin.
Morgen zeg ik Marja gedag en vertrek ik naar San Jose.

Adios
Els en Marja.