Alvor.

Alvor  dag 3 en 4


Quarteira stond vandaag op het programma. Daar zou een gipsy markt zijn,maar eenmaal aangekomen was er weinig gipsy's aan. Alleen maar een groente,fruit en vismarkt. Dat hadden we dus snel gezien.  Gelukkig lagen de snorkelspullen in de auto en was er snel een leuk strandje  gevonden. Een mooie baai tussen de hoge rotsen.  Het was even doorkomen, de zee is aardig koud maar we  hebben vissen gezien. Eenmaal uit de zee kan je niet lang op het strand blijven. Dat is veel te warm en je verbrand er levend. 
We hebben nog geen dag gehad dat het onder de 30 graden was. We begrijpen dat dit temperaturen zijn waar jullie in Nedeland alleen nog maar van kunnen dromen.
In dat geval hebben we geen spijt dat we hier zitten. De Portugezen echter snakken naar regen. In bv. De Alentejo heeft het sinds november nog maar.    2 x geregend.

's Avonds zijn we even naar Portimao gereden maar daar vonden we niet zo veel aan. Alles was gesloten,weinig sfeer. Dus terug naar ons eigen plaatsje en de avond afgesloten met een heerlijke cocktail in een Arabisch uitziende cocktailbar.

Dag 4 .

Vandaag stond een tochtje naar het binnenland op de planning. We wilden naar Monchique en Foia wat hoog in de bergen ligt. Onderweg hebben we het plaatsjes Silves bezocht. 
Dit kwam ook omdat we ineens een bordje postkantoor zagen. We proberen nl al 3 x onze tol te betalen. Dit is niet zo als de meeste tolwegen een kaartje pakken en aan het eind betalen. Nee...was het maar zo makkelijk. Hier gaat het elektronisch. In de auto hangt een kastje en kom je op de tolweg dan maken ze een foto van je kenteken en geeft het kastje een piepsignaal.  Bij een postkantoor moet je dan vervolgens gaan betalen. We hebben het dus al 3 x geprobeerd.  Eerst kregen we te horen dat er 48 uur tussen moest zitten anders heeft de computer het nog niet verwerkt, een andere keer zeggen ze kom 's middags maar terug dan staat het er wel in. Maar niet dus.  Een voor de toerist onhandig systeem. Want hoe ga je betalen als je de volgende dag naar huis moet?? Enfin, we proberen de tolwegen nu maar te vermijden.

Maar goed...dat was ik niet van plan om te vertellen. Terug naar het postkantoor. Terwijl we daar stonden te wachten, ging Kim ineens onderuit.  Fred kon haar nog net opvangen anders had ze tussen de boekenrekken gelegen. Snel hebben we haar op de grond laten zakken. Mensen kwamen meteen met foldertjes wapperen om haar koelte toe te wuiven en met water aanzetten. Gelukkig kwam ze weer snel bij. Het werd ineens zwart voor haar ogen zei ze en ze voelde zich nu vreemd en misselijk.  We zijn dan ook maar terug gegaan naar ons appartement.  Kim ligt nu op bed en wij houden ons bezig met lezen en spelen op de Nintendo en zwemmen in het zwembad.

Een onverwachts heel rustig dagje dus.

Liefs Els,Fred,Kim en Bjarne.